محققان زیست‌شناسی دریایی چندین سال است که از هواپیماهای بدون سرنشین برای جمع‌آوری دوره‌ای داده‌ها برای ارزیابی سلامت نهنگ‌ها استفاده می‌کنند، اما اکنون روشی را برای هدایت DJI M210 ایجاد کرده‌اند که به آرامی و محتاطانه برچسب‌های الکترونیکی را برای نظارت بر موجودات برای مدت طولانی وصل می‌کند.
این تلاش در وبلاگ اخیر DJI Enterprise در مورد مشارکت گروه حفاظت از دریا با سازمان ملی اقیانوسی و جوی (NOAA) برای بهبود روش پرواز پهپادهای DJI Inspire برای جمع‌آوری داده‌های سلامتی نهنگ‌ها و امکان استفاده از آن توضیح داده شد. برای کار دشوارتر برچسب زدن موجودات برای مشاهده از راه دور. با استفاده از DJI M210s - و برخی از نوآوری‌های افزایش یافته تحویل - محققان تکنیک سریع‌تر، کارآمدتر، کمتر تهاجمی‌تر و ارزان‌تری را برای علامت‌گذاری پستانداران دریایی با شکوه از بالا توسعه دادند.
دیوید وایلی از NOAA که در این پروژه شرکت داشت، در گزارش DJI Enterprise گفت: «در 25 سالی که من نهنگ‌ها را علامت‌گذاری می‌کردم، همیشه آرزو داشتیم که بتوانیم از هوا برچسب روی حیوانات بگذاریم.» چشم انداز هوایی بلادرنگ به نهنگ ها اجازه می دهد تا در زیر آب دنبال شوند و محققان در موقعیتی قرار بگیرند که به سرعت به آنها برچسب ها متصل شوند.
چالش اصلی برای محققان در نظارت بر نهنگ‌ها مدت‌هاست که در موقعیت جمع‌آوری داده‌ها یا چسباندن برچسب‌ها قرار می‌گیرند، زمانی که موجودات - که بیش از 80 درصد از زمان خود را زیر آب می‌گذرانند - در نهایت برای نفس کشیدن به سطح زمین می‌رسند. در سال 2015، Ocean Alliance شروع به استفاده از DJI Inspire که در ظرف پتری آویزان شده بود، برای پرواز بر فراز نهنگ‌های در حال افزایش و جمع‌آوری آب فوران کرد. سپس مواد بیولوژیکی موجود در مایعی که توسط آن به اصطلاح "Snotbot" گرفته شده بود، برای ارزیابی سلامت عمومی پستانداران مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. و هر گونه علائم مشترک در همه نمونه ها را که به آلودگی، تغییرات آب و هوا یا سایر عوامل محیطی رو به وخامت نسبت داده می شود، پیدا کنید.
روش جدید Ocean Alliance با استفاده از پهپادهای DJI M210 از نظر رویکرد مشابه است. یک تیم سوار بر یک قایق، پهپاد را بالای نهنگی که در آن منطقه مشاهده کرده‌اند، قرار می‌دهند و وقتی پشت آن در بالای خط آب قرار می‌گیرد، خلبان یک برچسب نظارت الکترونیکی را رها می‌کند که به‌طور دقیق به زمین می‌افتد و خود را با چهار فنجان مکش زیرین روی آن می‌چسباند.
این روش بی ضرر، بدون درد و تقریباً برای نهنگ ها نامحسوس است. همچنین روند پرزحمت، زمان‌بر و استرس‌زای چندین قایق را که به تعقیب موجودات می‌پردازند تا زمانی که بتوانند به‌طور دستی با استفاده از میله‌های بلند به کاشت برچسب‌ها نزدیک شوند، حذف می‌کند. به طور مشابه، قرار دادن دستگاه‌های نظارتی روی نهنگ‌ها را تضمین می‌کند – انتقال داده‌ها در مورد الگوهای شکار، سینتیک، آکوستیک و تعاملات اجتماعی آنها – که پس از چند ساعت به‌طور خودکار جدا می‌شود و توسط محققان برای استفاده مجدد برداشته می‌شود.
آزمایش اولیه این روش در فوریه 2021 منجر به نرخ موفقیت بالایی - کاملاً 100٪ روی گونه های خاصی از نهنگ ها - در فواصل تا 500 متر از نزدیکترین قایق (سعی کنید با یک تیر به آن فاصله برسید).
درس‌های آموخته‌شده در این آزمایش‌ها منجر به ایجاد تثبیت‌کننده‌های چاپ سه‌بعدی شد که روی برچسب‌ها محکم می‌شوند تا هنگام فرود آمدن به سمت نقاط فرود با حرکت سریع، آنها را در وضعیت عمودی نگه دارند. تا فوریه سال جاری، Ocean Alliance آماده بود تا تکرار جدید برچسب‌های منتشر شده توسط DJI 210 را با موفقیت بزرگ‌تر وارد کند.
در همین حال، یکی دیگر از دارایی‌های فناوری که این روش می‌دهد، یکی از مواردی است که بیشتر خلبانان پهپاد از آن استفاده می‌کنند و از آن استقبال می‌کنند: ویدیوی واضحی که در کل ماموریت ضبط شده است. محققان می‌گویند که تصاویر هوایی نه تنها به آنها اجازه می‌دهد تا واکنش نهنگ‌ها به هواپیماهای بدون سرنشین را که در بالا معلق می‌شوند و محموله‌هایشان را رها می‌کنند، تشخیص دهند، بلکه حرکات و شتاب‌های ظریف دیگری را که موجودات در طول این فرآیند انجام می‌دهند که از قایق‌های دنباله‌دار قابل مشاهده نبوده‌اند، نیز می‌دهند.
منبع:dronedj.com